W 1960 roku Ingmar Bergman zamieszkał na niewielkiej wyspie Fårö na północ od Gotlandii przy południowo-wschodnim wybrzeżu Szwecji. Wiódł tam spokojne, nieco tajemnicze życie, a plenery tej szczególnej i malowniczej wyspy wykorzystał w filmach Jak w zwierciadle i Persona. Niewiele osób wie dokładnie, gdzie leży ta wyspa, choć po śmierci Bergmana zyskała ona międzynarodową sławę i zainteresowanie. W filmie śledzimy jak Michael Haneke, Claire Denis, Martin Scorsese, Alejandro González Iñárritu i inne gwiazdy współczesnego kina odwiedzają dom Bergmana na wyspie i opowiadają o jego filmowym dziedzictwie. Z dodatkowych wywiadów z Wesem Andersonem, Angiem Lee, Zhingiem Yiomou, Fordem Coppolą, Takeshi Kitano i Robertem De Niro dowiadujemy się wiele o bogatej twórczości Bergmana i jego silnym wpływie na współczesne kino. Z kolei Lars von Trier mówi o swym skomplikowanym i frustrującym związku z reżyserem, którego podziwiał i uwielbiał, choć nie otrzymał od niego żadnych oznak uznania. Woody Allen natomiast zdradza kilka ciekawych sekretów z życia Bergmana, który podobno przed zaśnięciem zawsze oglądał złe filmy tylko po to, aby szybciej zasnąć. Mamy tu również wyjątkową szansę poznać prywatne filmowe archiwum reżysera, w którym znalazło się ponad 1500 filmów, w tym nie tylko obrazy Andrieja Tarkowskiego, Luisa Buñuela, Françoisa Truffauta, lecz również takie filmy jak: Blues Brothers, Nieczyste zagranie, Park Jurajski czy Pogromcy duchów. Dzięki temu film staje się nie tylko niezwykłym portretem Ingmara Bergmana, lecz również rodzajem filmowego hołdu, który składa mu nie tylko reżyser, lecz również występujące w filmie postaci.