Wystawy

Żywe obrazy Petera Mettlera
Piątek, 10 maja – niedziela, 19 maja, Warszawa, Iluzjon, w godzinach otwarcia kina
Wstęp wolny

Na sześciu monitorach pokazany zostanie wybór prac Petera Mettlera. Materiał zebrany został podczas improwizowanych spektakli, które artysta tworzy od 2002 roku miksując na żywo obrazy. Podstawą są tu nagrania wykorzystane w filmie Hazard, Bogowie i LSD. Nakładane są na nie kolejne warstwy, które sprawiają, że wyjściowe obrazy zyskują nowe znaczenia. Docelowy film nie jest tworzony przez długotrwały montaż, ale na oczach widzów – tak jak to ma miejsce w teatrze lub na koncercie. Wizualizacjom Mettlera towarzyszą m.in. orkiestry jazzowe, kameralne, balijskich gamelanów i występy techno. Początkowo Mettler korzystał z taśm Mini DV i analogowych mikserów wideo. Przez ostatnie 7 lat pracuje nad własnym oprogramowaniem MIXXA. W filmie Koniec czasu. Wszystko zaczyna się teraz również znalazła się sekwencja stworzona podobną metodą i tymi samymi narzędziami.



Wystawa fotografii: Jesteśmy naturą, która myśli o sobie
Piątek, 10 maja – piątek, 31 maja, Warszawa, Galeria AMS – trawnik przy Muzeum Techniki (Pałac Kultury i Nauki)

Na wystawie zaprezentowane zostaną obrazy umysłu i Ziemi, stworzone lub zebrane przez Petera Mettlera podczas jego pracy nad filmem Koniec czasu. Wszystko zaczyna się teraz



Otwarcie wystawy "Sharon Lockhart – MILENA, MILENA"
17 maja, piątek,18:00, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski |

18 maja – 18 sierpnia, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, ul. Jazdów 2, Warszawa
otwarcie: 17 maja, godz. 18.00
Czynne: wtorek-niedziela 12.00-19.00, piątek 12.00-21.00, czwartek – wstęp wolny
Więcej informacji: www.csw.art.pl

Sharon Lockhart to jedna z najwybitniejszych współczesnych artystek, której filmowe i fotograficzne prace mają eksperymentalny charakter, zwłaszcza w kontekście próby nowej definicji obrazu i jego ontologicznego statusu. Napięcie między specyfiką nieruchomego obrazu (fotografia) i statyką ruchomego obrazu (film) konstytuuje wyjątkowość minimalistycznych instalacji Lockhart. Jej filmy to malarskie sekwencje, znakomite przykłady sztuki portretowej, która we wnikliwy sposób oddaje psychologię postaci i podkreśla konceptualny wymiar prac artystki.