O filmie

22 lipca 2011 roku to w historii Norwegii dramatyczny moment. Atak bombowy w centrum Oslo i krwawa masakra na wyspie Utøya pochłonęły życie 77 osób. Okazało się, że za wszystkim stał jeden człowiek – nacjonalista i islamofob Andres Breivik, określający siebie mianem przyszłego regenta Norwegii. Film przedstawia historię pięciu osób, które przeżyły masakrę i opowiadają o jej osobistym doświadczeniu. Przedstawiają wypadki, które ich do niej doprowadziły, a reżyser zastanawia się, czy był to wynik splotu okoliczności, czy raczej przeznaczenia. Zwykła sekwencja trywialnych, pozornie nic nieznaczących, zdarzeń okazała się istotna i przeważyła na szali życia i śmierci. Kilka minut wcześniej lub później miało tu kluczowe znaczenie, a dla wielu ofiar zakończyło się tragicznie.

Harald, urzędnik, wchodził właśnie do biura, gdy w jednym z samochodów w centrum Oslo wybuchła bomba, która uszkodziła ścianę budynku, ale jego tylko zraniła. Ugandyjska uchodźczyni Ritah, która była w ciąży i nie miała grosza przy duszy, w ostatniej chwili zdecydowała się pojechać na Utøyę. Złe prognozy pogody początkowo odstraszyły Hakona od wyprawy na wyspę, ale popłynął tym samym promem, co Breivik, a potem z cudem uszedł z życiem. Z kolei rodzice Gruzinki Tamty wierzą, że tragiczny los ich córki zapisany był w starych księgach, choć jej przyjaciółka Natia wie, że dziewczyna przeżyłaby, gdyby stała obok niej.

Film opowiada o igraniu człowieka z losem. Im bardziej staramy się wpłynąć na nasze życie, tym częściej okazuje się, że wygrywa w nim przypadek. Reżyser w sposób eseistyczny pokazuje nam jak bardzo nieskuteczne są próby sterowania przeznaczeniem, wskazując na rolę, jaką w życiu odgrywa zwykły zbieg okoliczności.

Wybrane festiwale i nagrody / Selected festivals and awards: 2013 – DocPoint Helsinki / Doc Point Helsinki, 2012 – MFF Amsterdam / IDFA