Sekcja: Retrospektywa filmów Haruna Farockiego O sekcji

Po trzech latach wspólnych starań i wysiłków udało się zorganizować pierwszą w Polsce tak obszerną wystawę i retrospektywę filmów Haruna Farockiego. Realizacja projektu była możliwa dzięki wyjątkowej, bo niespotykanej na taką skalę, współpracy i zaangażowaniu czterech wiodących instytucji, zajmujących się sztuką filmową, wizualną i misją promowania międzykulturalnego dialogu: PLANETE+ DOC FILM FESTIVAL, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Goethe-Institut oraz fundacji Okonakino. Powstała jedna z najobszerniejszych prezentacji dokonań tego niemieckiego artysty. Wystawa „Harun Farocki pierwszy raz w Warszawie” obejmuje 8 fascynujących i niejednokrotnie spektakularnych instalacji, prezentowanych w Polsce premierowo, włączając w to najnowszą pracę: „Tropy Wojny”, której jedyny wcześniejszy pokaz odbył się w berlińskim teatrze Maxima Gorkiego w listopadzie 2011 roku. W połączeniu z retrospektywą filmową i publikacją tekstów krytycznych, projekt przedstawia potężny świat obrazów artysty, pokazując równocześnie historyczny przekrój twórczości Haruna Farockiego i obszarów jego zainteresowań.
Niemiecki artysta jest jednym z najdociekliwszych badaczy natury i funkcji obrazu we współczesnej kulturze. To, co wyróżnia Farockiego, to forma jego dzieł, a także proces prezentacji, zaczynający się od pokazania wysokiego skomplikowania podejmowanego zagadnienia, aby na końcu ukazać jego prostotę, jeśli nie banalność. Artysta proponuje widzowi filmowo-logiczne odkrywanie najmniejszego wręcz wspólnego mianownika najważniejszych zagadnień na styku świata kultury, jej wytworów i polityki. Chce je pokazać nagie i proste, odmitologizowane. To w sztuce wysokiej wyjątkowe podejście. Farocki szczególnie interesuje się procesem produkcji i zmiany wizerunku pojęć i wydarzeń. W XXI wieku środki filmowe, stosowane przez niego również w wideoinstalacjach, „oświecają” jak działa system, który patrzy, ale nie widzi. Semantyka pojęć, wpływająca na „obraz” obrazu w kulturze, jest ważnym punktem wyjścia analizy Farockiego. Niemiecki termin Aufklärung (Oświecenie), używany jest również w terminologii wojennej i policyjno-śledczej, o czym dowiadujemy się z nakręconego w 1988 roku filmu „Obrazy świata i zapis wojny”, który otworzy retrospektywę filmów Farockiego. W badaniu rzeczywistości Farocki wykorzystuje produkowane przez nią obrazy. Widać to w największej instalacji, prezentowanej w ramach wystawy - „Deep Play”, w której materiały z telewizyjnej relacji finałowego meczu mistrzostw świata w piłce nożnej służą do stworzenia nowej opowieści o obrazie i technologii jego rejestrowania i analizowania.
Filmy i instalacje Farockiego z perspektywy roku 2012 nabierają nowego znaczenia. Nadal pozostają aktualne i inspirujące, bowiem proponują widzowi świadomą podróż poprzez świat dzisiejszych idei, które próbują nas „oświecać”.
Zapraszamy na niezwykłe spotkanie z twórczością Haruna Farockiego, która - jak wyraził się amerykański krytyk Ken Johnson – „jest zbyt interesujaca, by nosić miano sztuki”.

Filmy: