O filmie

Anna Pawłowa jest królową balu. Mieszka w Berlinie, ale pochodzi z arystokratycznej rosyjskiej rodziny. Jej weekend trwa 7 dni. Pieniądze zdobywa rozdając ulotki i zapożyczając się wśród znajomych. Zagubiona gdzieś na skraju szaleństwa i rzadkich przebłysków poetyckiej samoświadomości, Anna pokazuje nam tę stronę nocnego życia, którą rzadko oglądamy. Theo Solnik śledzi Annę, gdy wędruje od klubu do klubu z butelką piwa w jednej ręce i jointem w drugiej, poznając na ulicach nowych przyjaciół na całe życie i powiększając długi wobec starych. Anna mówi szybko i tak też żyje - z minuty na minutę, niewiele planując, bez stałego dochodu i z ciągłym apetytem na zabawę. Wolność czy wieczna dezercja?

Solnik ukazuje Annę jako anty-bohaterkę współczesnego społeczeństwa, która uosabia zarówno urok, jak i tragedię berlińskiego pokolenia klubowego. Pawłowa desperacko pragnie żyć z dala od świata, który zaczyna się tam, gdzie kończy się impreza. Film jest zapisem powolnego osuwania się w chaos - pomimo ogromnego uroku osobistego, Anna zaczyna tracić przychylnych sobie ludzi, a jej monologi coraz częściej przypominają pijackie majaki. Nie bez powodu jeden ze znajomych nazywa ją „największą oszustką, jaką widział ten świat”.

Jednak Anna jest zarówno typową przedstawicielką świata, który ją ukształtował, jak i postacią uniwersalną. Jej charyzma sprawia, że ma w sobie coś ponadczasowego - stanowi niemal literacki archetyp lekkoducha.. Przed kamerą przewija się kalejdoskop jej wcieleń - jest trochę dzieckiem, któremu ciężko czegokolwiek odmówić, trochę kobietą upadłą, trochę błaznem. Łączy w sobie Holly Golightly z Courteney Love.

Wybrane nagrody i festiwale / Selected Festivals and Awards: 2011 - CPH:DOX Kopenhaga/CPH:DOX Copenhagen, 2012 - Filmfest Monachium/Filmfest München