Oburzeni
Indignados
Outraged, The
reż. Tony Gatlif, Francja, 2012, 90 min
Terminy projekcji
14 maja 18:00, Luna B
15 maja 21:30, Kinoteka 3Kup online
16 maja 19:00, Luna B
17 maja 21:00, Kinoteka 5Kup online
20 maja 21:00, Kinoteka 1Kup online
< >

O filmie

Stéphane Hessel, 93 – letni weteran ruchu oporu we Francji, dyplomata w powojennej Europie, opublikował 13- stronnicowy esej p.t. „Czas oburzenia!”, wzywając czytelników do zakwestionowania aktualnego niesprawiedliwego systemu społecznego i postulując włączenie się do ogólnoświatowego ruchu, który – zupełnie niechcący – powołał do życia swoją publikacją. Dzięki niej, rozproszony ruch odnalazł swój głos. Tony Gatlif traktuje przetłumaczony na czterdzieści języków tekst Hessela jako kierunkowskaz. Dokumentuje wybuchy niezadowolenia społeczeństw w Europie, desperację emigrantów z Afryki, bezimiennych i bez kraju, który mogą uznać za swój. Film w doskonały sposób łączy zdjęcia dokumentalne ze scenami fabularnymi i oferuje wciągającą emocjonalnie podroż po zrewoltowanej Europie.

Podążamy za Betty, młodą dziewczyną z Afryki i jej oczyma widzimy dzisiejszą Europę. Wyrzucona na brzeg morza z łodzi nielegalnych emigrantów w Grecji, szybko trafia do ośrodka dla uchodźców. Po krótkim pobycie w Paryżu i Egipcie, udaje sięjej dostać do Hiszpanii. Jednak głównym bohaterem filmu jest manifestująca ludność Grecji i Hiszpanii, której silne emocje udzielają się widzowi. Celem reżysera nie jest bowiem jedynie obserwacja. To, co widzimy ma wzbudzić w naspodobne emocje do tych, które odczuwają demonstrujący w Atenach lub Madrycie. Przedstawiona w filmie piękna metafora z oceanem pomarańczy, toczącym się w dół w jednym z tunezyjskich miast, jest jednym z ciekawszych w kinie przykładów poezji filmowej.

Twórcy

Reżyseria/Directed by: Tony Gatlif
Zdjęcia/Cinematography by: Colin Houben, Sébastien Saadoun
Producenci/Producers: Delphine Mantoulet
Produkcja/Production: Princes Production

Oceny zaloguj się i oceń ten film

(kinia_i_kinio)
szkoda czasu. to nie dokument, tylko artystyczna nuda. Dobra muzyka, denerwująca kamera z ręki. (uboot)
(dzoanach)
(lubiekino)
esej artystyczny. dobrze się ogląda, hipnotyzujący ale nie spełni oczekiwań rozbudzonych prze zapis filmu. tak samo jak nie spełni ich druki film gatlifa (czas oburzenia) będący surowym manifestem. mimo wszystko dobrze ze zdecydował sie na dwa obrazy zamiast jednego (s3k)