O filmie

„W moim życiu jest taki okres, o którym nigdy nikomu nie chciałam opowiadać” przyznaje z lekkim wahaniem Bjørg. Podczas II wojny światowej Bjørg, tak jak tysiące innych europejskich kobiet, wyjechała na Front Wschodni, aby pracować, jako pielęgniarka dla Niemieckiego Czerwonego Krzyża. Z samej okupowanej Norwegii wyjechało wówczas aż 450 kobiet. Wszystkie pracowały w niemieckich szpitalach, opiekując się rannymi Niemcami i żołnierzami innych narodowości. Nazywano je powszechnie „frontowymi pielęgniarkami”, ale ich ofiarna praca nie została doceniona. Po wojnie nie spotkała się z aprobatą. Powrót do kraju dla wielu z nich okazał się traumatyczny. Zaowocował tragicznymi w skutkach konsekwencjami. Oskarżane o zdradę, kobiety te były społecznie potępiane, a nawet aresztowane. Co więcej, osadzano je w więzieniach, pomimo licznych protestów międzynarodowego Czerwonego Krzyża.

Film pokazuje sylwetki sześciu kobiet, które w czasie wojny pracowały, jako „frontowe pielęgniarki”. Od czasu wojny zachowywały w tej kwestii milczenie. Teraz, u progu życia, zdecydowały się w końcu opowiedzieć o tym wyjątkowym epizodzie z ich młodzieńczego życia. Decyzje, które wówczas podejmowały, jak również sposób, w jaki myślały, dowodzą wyraźnie, że brak jest jakichkolwiek podstaw do ostrych i okrutnych oskarżeń, z jakimi spotkały się po wojnie.

Wybrane nagrody i festiwale /Selected festivals and awards: 2011 - Nordisk Panorama