O filmie

W małej holenderskiej wsi mnożą się dziwne zdarzenia. W tradycyjne życie wieśniaków, ukazane w filmie z krytycznej i jawnie stronniczej perspektywy, wkraczają dziwni goście, prowokujący do najróżniejszych interakcji, najczęściej krążących wokół tematu seksualności i bezbożności. Tymczasem wieś dzieli swój czas pomiędzy żarliwe modlitwy a pracę w szklarniach i oborach i jedynie dzieci dostrzegają, że wraz z przybyciem obcych coś się w otaczającym świecie na trwałe zmienia.

Eksperymentalny film holenderskiej performerki i reżyserki stopniowo przybiera coraz bardziej czytelną paradokumentalną formę, za którą czuć autobiograficzny kontekst. Groenendaal wplata w materię rzeczywistości własne traumatyczne wspomnienia z dzieciństwa. Wraz z grupą performerów z rożnych krajów odtwarza ich treść w formie happeningów, dziejących się na obrzeżach wsi i przekraczających obyczajowe tabu.

Reżyserka czyni bohaterka filmu swoje alter ego - Ewę, małą dziewczynkę przybyłą do wsi z miasta, odtrącaną przez otoczenie, posądzaną o satanistyczne praktyki, a zarazem siłą uwikłaną w erotyczne gry dorosłych i zmuszaną do kompulsywnej religijności. Ewa, razem z innymi wiejskimi dziećmi, tkwi w zawieszeniu pomiędzy światami artystycznej kreacji i szarej wiejskiej rzeczywistości. A postrzegane świeżo, z dziecięcej perspektywy, dewocja, chorobliwa wyparta seksualność wieśniaków i ksenofobia, przenikają się płynnie ze scenami, w których epatuje się nagością, zwierzęcością, krzykiem i perwersyjną erotyką. W efekcie powstaje film, który uznać można z jednej strony za malarski holenderski pejzaż, z drugiej, za kontemplacyjne studium realiów współczesnej prowincji, a z trzeciej - za koszmar, rodem z twórczości Hieronima Boscha...

Wybrane nagrody i festiwale /Selected festivals and awards: 2011 - IDFA/International Documentary Festival Amsterdam