W skrócie

O filmie

Spadanie jest procesem zmiany, przejściem z jednego stanu do drugiego. Miłość, kreacja i niszczenie mają u podstaw ten sam proces: spadanie. Film przedstawia różne jego odcienie na przykładzie złomowiska pasażerskich samolotów, działającego na starym lotnisku na pustyni w Kalifornii. Można tu spotkać wraki w różnym wieku i stanie, ale wszystkie łączy jedno: w tym właśnie miejscu kończą swój żywot i każdy nosi w sobie ślady prawdziwych lub symulowanych katastrof.

Boeing 707-700 4X-JYI był używany przez izraelskie lotnicze siły zbrojne, ale na koniec spłonął na ekranie jednej z hollywoodzkich superprodukcji. To właśnie on pojawia się w filmie jako lejtmotyw. Bo złomowisko to nie tylko cmentarz dla samolotów lecz również magazyn dekoracji przemysłu filmowego. Niektóre z samolotów w ten właśnie sposób podlegają recyclingowi, napędzając tym samym filmową koniunkturę. Ale złomowisko ma również inny wymiar. Każdy z wraków ma własną, indywidualną przeszłość, ale wszystkie razem budują szczególnego rodzaju scenerię – opustoszały i apokaliptyczny krajobraz, zmieniający się w spektakularne mauzoleum lotniczego sprzętu, w widowiskowy teatr śmierci zużytej lotniczej materii. W tym zaskakująco fascynującym procesie olbrzymią rolę odgrywa jednak człowiek, który tworzy wspaniałe i potężne maszyny, lata nimi, a na koniec spektakularnie je niszczy. Film w wyrafinowany sposób pokazuje jednak nie tylko proces destrukcji, lecz również piękno samolotów, a także związaną z nimi komercję i konsumpcjonizm.